Terug in Lhasa

Na een ontbijtje van een kom rijstsoep met pinda's en een hardgekookt ei (Rob had er zoetzure komkommer bij) vertrokken wijn naar Lhasa. 200 km. we zouden er 3 uur over doen omdat er nogal wat (snelheids)controles onderweg waren.
Wat de Chinezen grootscheeps aangepakt hebben is het verbeteren van de infrastructuur. Volgens Rob om het leger efficiënter te verplaatsen; zou best kunnen. In elk geval gingen we vlakbij Lhasa over een enorme nieuwe brug en daar was de weg 6-baans! Deze lag tegenover Drepung, een groot klooster, waar onze Gelek Rinpochee zijn opleiding heeft gedaan en waar hij een paar jaar geleden nog 'op visite' is geweest. Er is ook nog een nieuw groot treinstation gebouwd en we zagen daar een complete Chinese voorstad ontstaan, inclusief hoge gebouwen. 9 jaar geleden was daar nog vrijwel niets te zien. Ben benieuwd hoe 'rustig' het daar nog is...
Onderweg vroeg ik de gids of hij de trekking al eens gedaan had die zondag gaat beginnen. Oh ja, verschillende keren. 'Can we do it ' was m'n volgende vraag. Waarop hij duidelijk maakte dat hij voor Rob geen problemen voorzag maar dat hij over mij 'worried' was. Nou ja, bepaald geen opsteker maar ik waardeer zijn eerlijkheid. We moeten n.l. de derde dag 1000 m. stijgen om een pas van 5200 m. over te komen, dat is ook niet niks. Daarentegen maakt Rob zich geen zorgen. 'Ik ken jou, en jij komt wel omhoog al is het dan langzamer'.
Nu hebben we nog twee dagen hier, en we hebben vandaag weer eens goed gegeten. Als lunch pizza en vanavond een soort yakbiefstuk met groenten en frietjes. We voelen onze krachten weer toenemen! We zien het ook wel. Ik ga er in elk geval voor want als je eenmaal boven bent heb je wel schitterende vergezichten! Met het weer gaat het ook echt de goede kant op.
Oh ja we hoorden ook nog toen we bijna bij het hotel waren dat we een andere chauffeur zouden krijgen:(.....
Mensen vragen ons soms bezorgd of het nog 'leuk' is wat we doen. Nou, als je een onbezorgde vakantie wil moet je alvast geen reis plannen zoals wij dat gedaan hebben. Onze doelen waren: het land echt ervaren en dan m.n. op het gebied van cultuur, natuur en het Boeddhisme. Conclusie nu al: missie geslaagd! We hebben een samenleving gezien die in de meeste opzichten anders is dan de onze. De eerste, Chinese gids, wees me er fijntjes op dat we hier te gast waren en de gebruiken moesten respecteren. Waar hij in principe natuurlijk gelijk in had. Maar hoe groter de verschillen met thuis, hoe lastiger dat is! Het dagelijks leven hier kan ons soms rauw op het dak vallen. Duidelijkste voorbeeld vind ik onze wandeling langs een beeldschoon meer. In onze ogen helaas;) lag er nogal wat afval langs de kant. We zage 2 vrij grote plastic zakken en speculeerden over de inhoud. Totdat we er een zwarte varkenspoot uit zagen steken.... Waarbij ik wel meteen moet vermelden dat ik langs het Bospad in Nijmegen laatst een complete magnetron zag liggen! Het enige dat dan echt helpt is het Boeddhistische 'medicijn': mededogen. Mensen die dit soort dingen doen handelen uit een vorm van onmacht of onwetendheid, anders doe je zoiets niet.


niet wil zeggen dat ik nog een keer ga, maar dat is weer wat anders...
Ik las op deze site andere verslagen over China, die nogal jubelend waren. Dat zal best, zolang je in Beiing of e.d. grote stad blijft en je wat excursies maakt bijv. naar de Muur. Maar hier in het Westen is een ander verhaal.