Bezoek twee kloosters.

Net een heel verhaal geschreven maar we hebben hier zo'n wiebelig internet; was net klaar toen de verbinding plotseling wegviel@#$₩.
Maar goed; vanmorgen weer eens iets anders ontbeten dan de noedels. Die kregen we de afgelopen dagen zo'n 3x per dag. Menno kon zich niet voorstelen dat ik dat niet heerlijk vond! Maar het is heel anders dan in NL.
Een grote kom met daarin een soort bouillon (de ene x lekker de andere x niet), een lading grove noedels en 7 snippertjes vlees.
Maar goed niet klagen, ik ben er wel mooi door afgevallen want ik eet gewoon minder!
Vandaag 2 kloosters bezocht waarvan de verste 40 hier vandaan lag. Die laatste (Lamaling) was ook de leukste, vooral door z'n mooie ligging. De omgeving is hier veel groener dan verder naar het westen, rust en veel vogels gaven het een serene uitstraling. We hebben daar op ons gemak rondgewandeld, geluncht, jawel (geen keuze): noedels.
Terug bij het hotel de gids verteld dat we zelf een eetgelegenheid gingen zoeken. Want anders hadden er vast weer noedels, momo's of dumplings op het programma gestaan. We kwamen bij een klein maar helder eettentje terecht waar je op een blad kon pakken wat je wilde. Dit werd afgewogen en gewokt/gekookt. Een aardige Chinese jongeman kon gelukkig wat Engels en hielp ons. Ja, dus lekker weer groenten gegeten. Ze zijn er alleen nogal dol op spaanse pepers; we moesten al gauw de neus snuiten en waren blij dat we thee voor onze neus hadden staan...
Omdat hier geen andere westerse toeristen te ien zijn, zijn wij net zo'n 'bezienswaardigheid' als de mensen om ons heen. Met name Rob moet nogal eens mannen de hand schudden of wordt gefotografeerd. Wel grappig eigenlijk. Schoolkinderen oefenen op ons graag hun kennis van het Engels:
Hello, how are you.
Morgen komen we weer terug naar dit hotel.